vrijdag 23 januari 2009

# 9 Visie op web 2.0

Een visie of gedachtengang op web 2.0....

Web 2.0
De afgelopen 4 maanden een klein beginnetje gemaakt met het verkennen van web 2.0 via 23 dingen. Daarnaast ook veel blogs gelezen van mensen die beter zijn in plannen dan ik en dus verder zijn. Al gezien dat sommige zaken reeds bekend zijn bij me, andere nog nieuw en onontgonnen. Uitgevogeld dat de web 2.0 maakt dat we niet alleen slechts consumenten maar ook producenten kunnen zijn op het internet. De toepassingen zijn legio en worden steeds groter. En alles is redelijk dumbo proof.

Bibliotheek ten dode opgeschreven
Maar wat is nu het nut van al die toepassingen voor ons werk in de bibliotheek? Wat is bruikbaar en hoe dan? Volgens het rapport van het SCP van vorig jaar zijn de bibliotheken over 10 jaar overleden als we niks anders gaan doen dan boeken uitlenen. Klik hier voor het rapport.

Gelukkig doen we al meer dan dat en zijn de bibliotheken binnen de bibliotheekvernieuwing al druk bezig met nieuwe wegen in te slaan om aftakeling te voorkomen. Waarschijnlijk zijn allerlei web 2.0 toepassingen daarbij van belang.

Foto's en RSS feeds
Ik denk dat het publiceren van foto's van alle activiteiten die je organiseert op de website een eerste simpele toepassing is die veel mensen prettig zullen vinden. Met behulp van een RSS feed kun je in ieder geval zelf goed op de hoogte blijven van allerlei ontwikkelingen én je kunt gebruikers van je website in staat stellen om op de hoogte te blijven van je eigen acties. Dat zijn wel voor de hand liggende toepassingen.

Weblogs
Maar dan, wat is er nog meer en hoe past dat in onze dienstverlening?
Een weblog lezen was voor mij tot op heden meer om op de hoogte te blijven van het wel en wee van mensen die ik ken en leuk vind. Inmiddels merk ik dat ik door het lezen van die weblogs, doorlink naar andere weblogs (van mensen die ik niet persoonlijk ken) en daar allerlei interessante zaken lees (weblogs lees ik eigenlijk als een soort tijdschriftartikelen). Mensen uit de bibliotheekwereld die zich vol overgave inzetten voor hun ideeën en visie en mij daarmee aan het denken zetten. Mij nog meer betrokken maken, dat is fijn! Maar wel áchter de schermen, de klant heeft vooralsnog weinig aan mijn weblog-lees-gedrag en mijn overdenkingen erover. Dat komt wellicht in een later stadium. Ik vraag me af of er bij klanten behoefte is aan het lezen van een weblog van de bibliotheek? Zijn daar ervaringen mee?

De toekomst
Wat er in de toekomst ligt is natuurlijk nog ongewis maar feit is dat bibliotheken iets met Web 2.0 moeten. Naast een boeken(en andere materialen) uitleenservice zijn we informatiespeurders en kampioenen in ordenen bij uitstek. We hebben verstand van mediawijsheid en kunnen daar een rol in spelen. Toch heb ik ook een maar... zonder al mijn leuke, enthousiaste, betrokken en vlotte collega's uit den lande te willen beledigen of tekort te willen doen; we zijn niet zo vlot en flexibel. We lopen voor mijn gevoel (op natuurijk de early adapters na) áltijd achter op dit gebied, de ontwikkelingen gaan zó snel! Laat ik me genuanceerder uitdrukken, IK loop per definitie altijd achter op dit gebied. Ik ben een volger, als het er is en ik kom er mee in aanraking vind ik het prachtig. Ik doe aan msn, Hyves, LinkedIN en kan en wil niet meer zonder mijn geliefde Ipod. Maar mijn basis is en blijft nog altijd dat lekker ruikende papieren boek... hopelijk voor mij blijft dat de kern van mijn werk. :-)

2 opmerkingen:

Unknown zei

Mijn ervaring is dat voor veel dingen het niet moeilijk is om intern toepassingen te verzinnen.
Hoe we dingen uit zetten naar de klant, vergt toch een nieuwe manier van denken.
Nuttig om met elkaar uit te wisselen.

Unknown zei

Een eerlijk en grondig artikel.
Moeten we nu om te overleven als gekken het web 2.0 op. Is daar niet wat meer voor nodig? En is het niet gewoon omdat de wereld om ons heen veranderd en wij mee moeten veranderen willen wij onze betekenis niet verliezen. Innovatie zou altijd ons streven moeten zijn, niet omdat het moet, maar omdat het bij goed ondernemerschap hoort.